UCLnet.com Teaching English; Idioms, Proverbs, Vocabulary, Grammar, Speaking , Reading, Listening, Writing
Common Mistakes in English 46
اشتباهات رایج در زبان انگلیسی ۴۶
در پست های قبلی اشتباهات رایج مربوط به استفاده از فعل به صورت مصدر با to و یا به صورت ing دار (gerund) نکات مهمی را در مورد نحوه تصمیم گیری و انتخاب شکل درست فعل و اینکه آیا به صورت مصدر با to از آن استفاده شود و یا به صورت ing دار خدمت شما زبان آموزان عزیز ارائه کردم. در این پست می خواهم آخرین نکته باقی مانده در مورد این اشتباه رایج گرامری زبان انگلیسی را خدمت شما تقدیم کنم.
خلاصه ی نکات مهمی که در پست های قبلی این مبحث در مورد آن به تفصیل و با ذکر مثال هایی بحث شد عبارت بودند:
۱- اگر فعل بعد از حروف اضافه استفاده شود باید آن فعل به صورت ing دار (Gerund) باشد (به غیر از یک استثناء).
۲- اگر فعل در اول جمله و به عنوان فاعل جمله مورد استفاده قرار بگیرد باید به صورت فعل ing دار باشد (البته در صورتی که جمله امری نباشد).
۳- اگر فعل در نقش مفعول جمله استفاده شود می تواند هم به صورت فعل ing دار و هم به صورت مصدر با to باشد.
۴- اگر فعل پس از صفت استفاده شود، در بیشتر موارد باید به صورت مصدر با to باشد.
و اما نکته آخر که در این پست مفصل در مورد آن بحث خواهیم کرد این است که:
۵- اگر فعل پس از مفعول شخصی در جمله استفاده شود، باید به صورت مصدر با to باشد.
به مثال زیر توجه کنید:
I asked her not to go.
نقش های گرامری در این جمله به صورت زیر است:
|
not to go. |
her | asked | I |
| فعل دوم | مفعول شخصی (ضمیر مفعولی) |
فعل اصلی | فاعل (ضمیر فاعلی) |
همانطور در جدول فوق مشاهده می کنید، در این جمله her مفعول شخصی (که به صورت ضمیر مفعولی ظاهر شده) از ضمیر فاعلی she می باشد. در این جمله فعل به صورت not to go آمده و در حالیکه می توانست به صورت not going هم استفاده شود، اما باید دقت کنید که در چنین حالت و موقعیتی استفاده از فعل به صورت ing دار درست نیست و به همین دلیل فعل به صورت مصدر با to در جمله ظاهر شده است.
همانطور که در قانون ۵ از قوانین بالا مشاهده می کنید در چنین شرایط و موقعیتی قاعده کلی این است که:
در صورتی که فعل دوم پس از مفعول شخصی (چه به صورت اسم و چه به صورت ضمیر فاعلی) در جمله ظاهر شود، باید به صورت مصدر با to استفاده شود. بنابراین در چنین حالتی استفاده از فعل ing دار اشتباه می باشد.
توجه کنید که مفعول شخصی در این جمله به مفعولی گفته می شود که یا اسم شخص یا اشخاص خاصی باشد و یا به جای آن از ضمیر مفعولی که به آن شخص یا اشخاص معین اشاره دارد استفاده شده باشد.
ضمایر مفعلولی و فاعلی را در جدول زیر ببینید:
| ضمایر مفعولی | ضمایر فاعلی |
| Me | I |
| You | You |
| Him | He |
| Her | She |
| It | It |
| Us | We |
| You | You |
| Them | They |
به مثال های زیر توجه کنید:
I ask you to give me back my book.
من از شما می خواهم که کتابم را به من برگردانید.
They never expected him to become the best player.
آنها هیچوقت انتظار نداشتند که او بهترین بازیکن شود.
The company hired her just to finish the project.
شرکت فقط برای پایان دادن به پروژه او را استخدام کرد.
I invited Sue to attend my birthday party.
من سو را برای شرکت در جشن تولدم دعوت کردم.
She ordered the servant to serve the best restaurant’s meal.
او به گارسون بهترین غذای رستوران را سفارش داد.
Please remind me to call my friends.
لطفا به من یادآوری کن که با دوستانم تماس بگیرم.
The test required him to concentrate on the questions.
آزمون او را ملزم به تمرکز بر سوالات کرد.
They will teach you to learn all you need in your future job!
آنها همه ی آنچه را که در کار آینده خود نیاز داری یاد بگیری به تو یاد می دهند!
Who told you to call me by this way?
چه کسی به شما گفته که این چنین اسم مرا صدا بزنید؟
They urged me to continue my research.
آنها از من خواستند تا تحقیقاتم را ادامه دهم.
I am warning you not to do this!
من به هشدار می دهم که این کار را انجام ندهید.
