
Common Mistakes in English 45
اشتباهات رایج در زبان انگلیسی ۴۵
در پست قبلی در مورد نقش مفعولی فعل در جمله بحث شد و با ذکر مثال های لیستی از افعالی که فعل بعد از آنها به صورت مصدر با to و یا به صورت ing دار (gerund) و در نقش مفعولی ظاهر می شود نکاتی ارائه شد. در پست قبل از آن هم به نقش فاعلی افعال در ابتدای جمله اشاره شد و با ذکر مثال ها و جزئیات و نیز موارد استثنایی گفتیم که در اکثر موارد اگر فعل در ابتدای جمله حضور داشته باشد و جمله ما امری (دستوری) نباشد، بهتر است فعل به صورت ing دار و یا همان gerund استفاده شود.
در این پست به مورد بعدی در نحوه تشخیص استفاده از فعل به صورت مصدر با to، و به جای استفاده از فعل به صورت ing دار (gerund) می پردازیم که پس از صفت در جمله ظاهر می شود و در این زمینه نکاتی خدمت شما ارائه می گردد.
نکته مهمی که در این پست در مورد استفاده از فعل بعد از صفت وجود دارد، این است که پس از بسیاری از صفات از مصدر با to استفاده می شود؛ به مثال های زیر توجه کنید که این نکته را بهتر نشان می دهند:
It is not easy to graduate from university without any effort.
It is necessary to speak English if you want to learn it.
It is wonderful to have such nice friends.
معنی مثال های فوق:
فارغ التحصیل شدن از دانشگاه بدون تلاش آسان نیست.
مکالمه با زبان انگلیسی برای یادگیری آن لازم و ضروری است.
داشتن چنین دوستان خوبی، فوق العاده است.
همانطور که از مثال های فوق مشاهده می کنید پس از صفات easy، necessary، و wonderful، فعل به صورت مصدر با to آمده است. در واقع در چنین حالتی، و اگر فعل پس از صفت بخواهد حضور داشته باشد استفاده از فعل به صورت ing دار (Gerund) اشتباه می باشد.
در مثال های فوق فعلی که پس از صفت آمده نقش مفعولی ظاهر شده، اما در صورتیکه بخواهید فعل استفاده شده به صورت مصدر با to در نقش فاعل استفاده شود باید از ساختار فعل ing دار استفاده کنید، یعنی به صورت زیر:
Graduating from university without any effort is not easy.
Speaking English is necessary if you want to learn it.
Having such nice friends is wonderful.
معنی مثال های فوق:
فارغ التحصیل شدن از دانشگاه بدون تلاش آسان نیست.
مکالمه با زبان انگلیسی برای یادگیری آن لازم و ضروری است.
داشتن چنین دوستان خوبی، فوق العاده است.

نکته دیگر در این زمینه استفاده از قید too (به معنی بسیار زیاد) می باشد، و همانطور که می دانید این قید معمولا از لحاظ گرامری قبل از صفت و برای تاکید بیشتر بر میزان شدت آن صفت بکار می رود. در چنین حالتی نیز اگر نیاز به استفاده از فعل بعد از این عبارت صفتی (صفت + too) باشد باید فعل به صورت مصدر با to استفاده شود. به مثال های زیر توجه کنید:
Your shirt is too big to wear.
This house is too expensive to buy.
معنی مثال های فوق:
تی شرت شما برای پوشیدن خیلی بزرگ است.
این خانه برای خریدن خیلی گران قیمت است.
توجه کنید که این ساختار گرامری برای زمانی که از قید enough (به معنی به اندازه کافی) نیز استفاده شود در چنین حالتی نیز همانند حالت استفاده از قید too، اگر نیاز به استفاده از فعل بعد از این عبارت صفتی (صفت + enough) باشد در این حالت نیز باید فعل به صورت مصدر با to استفاده شود. به مثال های زیر توجه کنید:
She is not tall enough to ride her bicycle.
The book was detailed enough to learn new ways of cooking.
UCLnet.com is useful enough to understand English better than before.
معنی مثال های فوق:
او به اندازه کافی قد بلند نیست که بتواند دوچرخه سواری کند.
این کتاب به اندازه کافی جزئیات دارد تا بتوان راه های جدید آشپزی را یاد گرفت.
UCLnet.com برای درک بهتر زبان انگلیسی نسبت به قبل، به اندازه کافی مفید است .